احساسم را تسخیرنگاهت کرده ای‎
واژه واژه شعرهایم‎ شده ای
امروز به افتخار تو
ازتو
ازاحساس عاشقانه باتوبودن مینویسم‎
تاشاید بخوانی و لبخند بزنی
و باز‎بگویی توهنوزدیوانه ای ‎
ومن عاشق همین دیوانگیهایت شدم ‎

همیشه هم قافیه بودند ، سیب و فریب …
همه با هم میگوییم : سیب … و دوربین های عکاسی را فریب میدهیم تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت این لبخند مصنوعی …

محاله بازم بچه شم مثل قبل


تموم شد دیگه قلبم آشوب نیست


دیگه خوب میدونم هیچ آدمی


قد ادعای خودش خوب نیست

بیایید پارسی وار *زنها* را پاس بدارید ..


این بار اگر زن زیبارویی را دیدید ..


هوس را زنده به گور كنید ..و خدا را شكر كنید برای خلق این زیبایی ..


زیر باران اگر دختری را سوار كردید ..... به جای شماره به او امنیت بدهید ..


او را به مقصد مورد نظرش برسانید ... نه به مقصد مورد نظرتان ..

در تاكسی ... خودتان را به در بچسبانید... نه به او ..


بگذارید زن ایرانی وقتی مرد ایرانی را در كوچه خلوت می بیند ..


احساس امنیت كند نه ترس ..

هنگام ورود به هر مكانی ..


... با لبخند بگویید: اول شما ..


بیایید فارغ از جنسیت .. كمی مرد باشید

زندگی دفتری از خاطره هاست یک نفر در دل شب ، یک نفر در دل خاک

یک نفر همدم خوشبختی هاست یک نفر همسفر سختی هاست

و تو بدان عشق فراموش کردنی نیست . . .

رفت







استاد گفت فعل رفتنو صرف كن:



رفتم، رفتي، رفت



ساكت شدم، خنديدم، ولي خندم تلخ شد



استاد داد زد خب بعد؟



گفتم رفت رفت رفت



رفتو دلم شكست،غم رو دلم نشست

میدانم داشتنت آرزوی محالیست
اما به دوست داشتنت که میتوانم افتخارکنم

میگم دوستت دارم
ولی نگو تکراریه
شاید روزی نباشم که تکرارش کنم

دنيايت رابادنيايم عوض ميكني؟
فقط چندساعت…ميخواهم بدانم آنكه تمام دنياي من است دردنيايش چه سهمي دارم...

مات شُدم
هیچ میزِ شَطرَنجی هَم در میان نَبود!
این وَسَط فَقط یک دِل بود....

به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو

می نگرد ، به دلی دل بسپار که جای خالی برایت

داشته باشد و دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر

از مشت شدن بلد است

اغبانی پیرم ، که به غیر از گلها از همه دلگیرم

کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است

عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند ، اندکی هم پکرند

و میان رفقا ، عده ای همچو شما تاج سرند . . .

الهی من نه آنم که زفیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی
به نگاهی باز کن در
که جز این خانه مرا نیست پناهی ..

خدایا میبینی؟


حالاکه پرازحرفیم


دیگه زنگ انشا نداریم...

سلام وب زیبایی داری
خوش حال میشم لینکم کنی

عطرها، بی رحم‌ترین عناصر زمین‌اند،

بی آنکه بخواهی،

می‌بَرندت تا قعر خاطراتی که ب

رای فراموشیشان تا پای غرور، جنگیدی...!